نمایش دادن همه 2 نتیجه

• کتاب

  مویه های لُری – بررسی مردم شناختیِ مویه های ایل بالاگریوه

  

  مشاهده سریع

  ریال400,000

  مویه‌ها، هوره، سوگ‌سروده‌ها و یا چنان­که گفته‌اند آوازهای تلخ، آواهای غمگین و تأمل برانگیزی هستند که نه تنها از احساسات بازماندگان فرد پس از مرگ حکایت می‌کنند، بلکه بسیار فراتر از آن، آیینه تمام نمای فرهنگ، آداب و رسوم و باورهای اساطیری یک قوم‌اند. اشعاری که با این آواهای اساطیری درآمیخته­اند مسافران ابدی و ازلی مویه‌ها نیستند بلکه با توجه به برهه‌های زمانیِ گوناگون، تغییر می­کنند اما آنچه بدیهی است این­  است که تاریخ پدیداری این آواها به زمان‌هایی بسی دورتر از تاریخ شعر و عروض فارسی یا اوزان پهلوی می‌رسد. این مویه‌ها در پیوند با اساطیر قوم لر و باور به دنیای مردگان « شهر مورو»[1]تا حد زیادی معنا و مفهوم می‌یابند. ساختار زندگی ایلی، و ضرورت اجتماعی و تاریخی کوچ‌رو بودن که ریشه در هجوم اقوام بیگانه‌ای چون اعراب، مغول‌ها و حتی حکومت‌های مرکزی داشته، و همین­طور نزاع‌های ایلی که بر سر تثبیت و توسعه قلمرو‌ها و مراتع رخ‌ می‌داده، باعث می‌شده که جامعه ایلی در یک آماده­باش منظم و همیشگی برای حمله و دفاع‌های ناگهانی به سر بَرَد. به همین دلیل ایلات را می‌توان بصورت اردوهای جنگی همیشگی در نظر آورد. این سبک زندگی موجب می‌شده که هنجارها و صور زیبایی‌شناسی ویژه‌ای بر این جوامع حاکم باشد و روحیه جنگنجویی و برجستگی نمادهایی چون اسب و تفنگ و ادوات جنگی، ادوات کوچ  و ادوات شکار به عنوان نمادهای حیاتی و شرح داستان­پردازی و اسطوره­سازی بر محور این رشادت­ها و دلیری­ها برای این جوامع در کنار زیبایی ظاهری مردان و زنان این قوم، در آیین­های­شان برجسته گردد.

  افزودن به سبد خرید

  افزودن به لیست علاقه مندی ها

  Compare
• کتاب

  هِرَنگ (شعر لکی)

  

  مشاهده سریع

  ریال500,000

  مری اژ دس مِ دلگیری که خَم نیشتی وَآوارِت

  منو خَم هَر دگی اَر یَک  دَس اَر دامونُ زاوارِت

   

  خراو اَر باده نوشیمِن دَم اَر دشمونُ بیراهی

  تو برشن تا مِنِت بئرم منم منصورِ سردارت

   

  دو چیمت گل برافتاون مری که آسمو کیاوِن

  دلم زنجیرِ سیلِت بی نَقویچِن چیمَلِ هارِت

  …

  افزودن به سبد خرید

  افزودن به لیست علاقه مندی ها

  Compare